تلخ و شیرین آغاز سفر اربعین از مهران
سفر برای پیاده روی نجف به کربلا در اربعین از زیبایی‌های بسیاری برخوردار است به طوری که مشقت‌های این سفر به فراموشی سپرده می‌شود ولی برای کم‌تر شدن سختی‌های زائران همانند دیگر خادمان حسینی به برخی توصیه‌های راهگشا پرداخته می‌شود.
به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم به عراق، سفر به کربلا همیشه برای زائران آن از شیرینی و حلاوت خاصی برخوردار بوده است به طوری که سختی‌های این سفر که از سالیان سال زبانزد بوده است به فراموشی سپرده می شود، ولی با این حال تشریح مشاهدات عینی و ارائه توصیه‌های برای این سفر می‌تواند مشقت‌های سفر که بیشتر به دلیل نابسامانی مدیریتی کشور عراق است را کمتر کند.

زائران در بدو ورود به مهران با جمعیت گسترده‌ای مواجه می‌شوند به طوریکه علی حیدری معاون عتبات عالیات مرکز پزشکی حج و زیارت به تسنیم می گوید: ورود زائران برای اربعین امسال آنقدر زیاد بوده است که همه غافلگیر شده اند.

ورود به مهران چشمان هر زائری را خیره می‌کند، از شلوغی و گرد و غبار تا سرگردانی زائران برای تهیه اتوبوس و خودرو جهت رسیدن به نجف؛ کاروان‌ها می‌توانند اتوبوس جداگانه برای خود تهیه کنند اما به سختی ولی زائران دیگر باید با پرداخت ۱۰ دلار یا ۳۰ هزار تومان برای رفتن به نجف اقدام کنند اما اتوبوس هم به راحتی فراهم نمی‌شود.

قیمت در مرز مهران در خاک عراق نیز متفاوت است البته با وجود غذا و آب صلواتی که به زائران داده می‌شود ولی قیمت‌های خوراکی نیز در این مکان برای کسانی که نمی‌توانند در صف‌های طولانی و سخت بایستند شامل آب معدنی کوچک برابر با یک هزار تومان، سوپ یک هزار تومان، ساندویچ ترکی یک هزار تومان است. به هر حال صف غذای رایگان در مهران بسیار شلوغ است و بهتر است زائران با خود کمی غذای خشک همراه داشته باشند.

مهم‌ترین مشکل زائران تهیه وسیله حمل‌ و نقل برای رسیدن خودشان به نجف است، به طوری که اکثر زائران در برخورد با شما از چگونگی تهیه وسیله می‌پرسند و برخی نیز گلایه از تبلیغات گسترده داشتند که عنوان شده بود اتوبوس رایگان برای آنان تهیه شده است ولی در روز شنبه ۱۵ آذر در بین ساعات ۹ تا ۱۴ هیچ اتوبوس ایرانی مشاهده نشد، زائران نیز مجبور بودند با اتوبوس‌های مملو از مسافر و خودروهای شخصی که اکثرا موتورهایی بودند که باربند مسافر بسته بودند سوار شوند که البته این وسیله‌ها نیز زائران را به مقصدشان که نجف است، نمی‌رسانند.

یکی از صحنه‌های عجیب درباره حمل زائران، حمل و نقل آنان توسط کامیون‌های ۱۸ چرخ است به طوری که مردم در کانتینر این کامیون‌ها که برخی از آنان نیز سقف نداشتند سوار می‌شدند، که در یکی از مشاهدات؛ بانوی از یکی از این کامیون ها به زمین پرتاپ شد و دچار مصدومیت از صورت شده بود.

در مرز مهران با وجود استقرار چادر و موکب‌های سیار توسط هلال احمر و برخی نهادهای دیگر برای استراحت، با این وجود بهتر است افراد با خود زیراندازی همراه داشته باشند و از همه مهم‌تر همراه داشتن ماسک و چفیه است تا خود را در مقابل باد و گرد و غبار بپوشانند. همچنین کاروان‌ها نیز در صورت امکان یک بلندگوی دستی کوچک داشته باشند می‌توانند در آن فضای شلوغ همراهان خود را صدا بزنند.

البته از توالت‌های شلوغ و کثیف نیز نباید به راحتی گذشت ولی شاید به دلیل جمعیت گسترده بسیاری که از این منطقه عبور می‌کند نتوان انتقادی به این امر داشت ولی تمیز کردن توالت‌ها در صورت یک مدیریت منسجم بسیار می‌تواند در برطرف کردن مشکل زائران کمک کند.

پس از عبور از نقطه مرزی به مهران که مسلماً با شلوغی و معطلی خاص خودش است، زائران بسیاری را مشاهده می‌کنید که در بین مسیر مهران به نجف در جاده گرفتار تهیه خودرو هستند و فقط دو وسیله موتور باری و کامیون‌های ۱۸ چرخ آنان را حمل می‌کنند البته نه تا نجف بلکه تا یک پنجم راه، و پس از آن نیز باید سوار خودروهای «ون» شوند که هر کدام از آنان قیمت‌های متفاوتی دارد و اگر این خودورها نیز نتوانند تهیه کنند مجبورند سوار بر خودروهای شاسی بلند از نوع وانت شوند که در طول مسیر نیز این خانواده‌ها باید هوای سرد و ضربات شدید طول مسیر در جاده را تحمل کنند.

در این وانفسا وقتی هم که کاروان امدادی عاشقان حسینی از این جاده و با حضور اسکورت عراقی در حرکت بود، زائران بسیاری به خودروهای هلال احمر پناه می‌آوردند که به ما کمک کنید، پیرمردی نزدیک پنجره آمبولانس می‌شود و می‌گوید: « به داد ما برسید، کسی زبان ما را نمی‌فهمد، دخترم از کامیون افتاده است نیاز به پانسمان دارد»، جوان دیگری نیز با دست تکان دادن فریاد می‌زند «ایرانی هستنید؛ تورو خدا ما را هم سوار کنید»

همچنین براساس گفته های عراقی های بومی، جنوب عراق از جمله کاظمین امنیت خوبی برخوردار است ولی وقتی به اسم شهر سامراء می رسدند، با کشیدن انگشت بر روی گردنشان می‌گفتند: داعش؛ داعش.

از تمام سختی‌های روزهای نخست برای زائران بگذریم مردمی هم مشاهده می‌کردید که با وجود تمام این سخت‌ها که بیشتر به خاطر نامدیریتی بود این سختی‌ها را به خاطر عشق به امام حسین (ع) نادیده می‌گرفتند، در مسیر کاروان امدادی عاشقان حسینی (ع) موکب‌های بسیاری برای پذیرایی زائران وجود دارد، و به قول یکی از نیروهای امنیتی – نظامی عراقی که می گوید: مردم اینجا حاضر نیستند حتی در روزهای معمولی به شما یک چوب کبریت بدهند ولی در این ۱۰ روز ایام اربعین از هیچ چیز برای پذیرایی زائران امام حسین (ع) دریغ نمی کنند.

در یکی از همین موکب‌ها پس از نماز، پذیرایی قابل توجه‌ای از اعضای کاروان امدادی عاشقان حسینی می‌شود ولی نکته مهم در اینگونه سفرها این است که عراقی‌ها برنج و آبگوشت و خوروش را بدون قاشق به مهمانان می دهند و بهتر است قاشق و البته لیوان تمیز همراه مسافران باشد و از همه مهم‌تر در نوشیدن چای‌های بسیار پررنگ که مملو از شکر نیز است رعایت‌های لازم را داشته باشند.

این گزارش شامل گوشه‌هایی از اتقاقات آغاز سفر کاروان امدادی عاشقان حسینی (ع) به کربلاست که با توجه به عدم وجود اینترنت و همچنین حرکت در خودرو به بخشی از مهم‌ترین مطالبی که باید زائران حسینی در این ایام به آن دقت داشته باشند اشاره شد