رضا مثل تمام جوانان دیگر روی شخصی حساب باز کرد که بعدها او را رفیق می نامید کسی که برایش مانند برادری بود که خلوت روزها و شب هایش را پر می کرد.
دوستی که پای صحبت های روزهای دلتنگی اش می نشست اما به یکباره تغییر رویه داد و همه چیز برای همیشه تغییر کرد و زندگی روی دیگرش را هم به این رفاقت نشان داد و بازی را به هم زد. اتفاقی که دست روزگار رضا را به قتلگاهش در چهارراه سیلو کشاند تا بعد از یک دعوا که هیچ کدام از عابران دلیلش را نفهمیدند اما همه دیدندبا چاقوی نارفیقی که بر شاهرگ گردنش فرود آمد و سرش را برید کشته شود.
اختلاف و دعوا بین تمام دوستان پیش می آید اما همه چاقویی همراه خود ندارند تا به محض اینکه اوضاع بروفق مراد پیش نرفت آن را بیرون آورند و ابزار قدرت نمایی شان شود. رضا هم تاوان اشتباهش در انتخاب دوست را پس داد و پای کسی را به زندگی خود باز کرد که براساس گفته های کاظم میرزایی، بازپرس ویژه قتل دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 2 مشهد و مسئول این پرونده، سابقه دار است.
دوست رضا یا بهتر بگوییم قاتل او حالا متواری است و با وجود پیگیری های کارآگاهان پلیس آگاهی خراسان رضوی هنوز دستگیر نشده است تا از انگیزه اش برای رفیق کشی بگوید مطالبی که میرزایی با بیان آن به نقاط مبهم و تاریک پرونده اذعان می کند.
دوست خوب یک نعمت است کسی که بتوانی در کنارش خودِ واقعی ات باشی و بهترین لحظه های زندگی را با او به اشتراک بگذاری اما تاکنون شده از خودتان بپرسید آیا افرادی که دوست خطابشان می کنم نمونه یک دوست خوب و تمام عیار هستند؟ اصلا دوست خوب چه ویژگی هایی دارد؟ سؤالاتی که یک جرم شناس و یک روان شناس در تلاش هستند به آن پاسخ دهند تا تجربه تلخ و سنگین رضا دیگر برای کسی تکرار نشود.
رضا دانشور ثانی، جرم شناس، تعداد پرونده های تشکیل شده در دادگستری شعبه ویژه قتل را که یک درگیری بین دو دوست موجب قتل شده را زیاد بیان و توصیه کرد که باید در جامعه بر روی فرهنگ عمومی کار کنیم تا قدرت تحمل مردم بالا برود و یک توهین و رفتار ناهنجار ما را از کوره در نبرد.
دوستی های دردسرساز
او تجربه پرونده هایی داشته است که افرادی بیگناه به دلیل دوستی با شخصی که رفتارهای پرخطر دارد به اتهام قتل دستگیر شده اند یا به عنوان شریک در قتل تحت تعقیب قرار گرفته و مجازات شده اند و با استناد به همین نمونه ها به جوانان و نوجوانان توصیه می کند که از دوستی با افراد پرخاشگر که با خود چاقو یا اسلحه حمل می کنند و یا مدام صحبت از درگیری و نزاع با افراد دارند پرهیز کنند تا مورد آسیب و خطر قرار نگیرند.
دانشور ثانی دلیل درگیری و قتل بین دو نفر که سابقه دوستی داشته اند را در اختلافاتی از قبیل مسائل مالی، موضوعات غیراخلاقی، توهین به نوامیس و ادعاهای بی مورد دانست و تأکید کرد که انتخاب دوست بد می تواند در آینده حوادث بدتری را پیش آورد.
مردم مقصرند
این جرم شناس معتقد است آموزش دادن برای دوست یابی باید از کودکی شروع شود و افراد زمانی که به سن نوجوانی می رسند ماجراجو می شوند و می خواهند که به خواسته و ذهنیت خود برسند و آموزش دیگر تأثیر زیادی ندارد اما اگر مواردی که دوستی باعث بیچارگی و عقب ماندگی افراد شده را به جوانان گوشزد کنیم می تواند اثرگذار باشد.
او معتقد است که میانجی گری مردم حاضر در چهارراه سیلو در این نزاع قبل از اینکه دعوای رضا و دوستش رنگ خون بگیرد می توانست از قتل جلوگیری کند. این جرم شناسدر ادامه تاکید کرد: در دعواهای خیابانی اگر شهروندان به موقع وارد عمل شوند و با طرفین وارد گفتگو شوند دیگر شاهد بالا گرفتن نزاع و خونین یا مرگبار شدن آن در جامعه نخواهیم بود. همچنین در درگیری هایی که طرفین چاقو یا اسلحه به همراه دارند لازم است تا موضوع سریعا به پلیس گزارش شود تا از بروز خسارات جانی جلوگیری شود.
2 مهارت در انتخاب دوست
حسین سلیمانپور، روان شناس بالینی هم داشتن جعبه ابزاری حاوی دو مهارت زندگی تفکر نقاد و رفتار جرئت مندانه را برای جوانان ضروری می داند و توضیح می دهد که تفکر نقاد به افراد می گوید، چگونه عملکرد خود را نقد کنند و اگر بناست دوستی انتخاب کنند ابتدا باید از خود بپرسند، آیا این دوست می تواند مرا در ابعاد مختلف علمی، اجتماعی و اخلاقی رشد دهد و در صورتی که جواب منفی باشد فرد به این نتیجه می رسد که شخص مد نظر دوست مناسبی نیست.
او ادامه می دهد: اگر نوجوان یا جوان متوجه شد شخصی که به عنوان دوست انتخاب کرده اهل خلاف است و مشکلات رفتاری دارد باید رفتار جرئت مندانه داشته باشد و با گفتن نه، به دوستی با این فرد خاتمه بدهد.
این روان شناس بالینی به نقش خانواده و نظام آموزشی در انتخاب دوست اشاره کرد. می گوید: در خانواده ای که فضای عاطفی بین آن ها حاکم است فرزندان در برابر آسیب های اجتماعی واکسینه هستند و به سمت دوستان پرخطر نمی روند همچنین نظام آموزشی در تعلیم مهارت های زندگی و دوست یابی نقش بسیار مهمی دارد اما متأسفانه در این باره ضعیف عمل کرده است.
سلیمانپور با بیان اینکه انتخاب دوست در دوران جوانی و نوجوانی تکانه ای است و بدون فکر صورت می گیرد خاطر نشان می‌کند: فضای ناامن خانواده و جامعه باعث می شود نوجوان احساس کمبود کند و در بیرون از خانه به دنبال محبت باشد که به دوستی با افراد ناباب منجر می شود.
او معتقد است در گذشته وقتی دعوایی بین دو نفر می شد مردم دست به دست هم می دادند تا موضوع خاتمه یابد اما الان افراد از ترس آسیب های بعدی و اینکه چاقوکشی شود ترجیح می دهند نظاره گر باشند تا میانجیگر، در صورتی که اگر شرایط مساعد بود بهتر است کمک کرده و از وقوع اتفاقات بعدی پیشگیری کنند.
