تولیدمثل در انسان چگونه است؟
تولیدمثل در انسان و آمیزش جنسی در انسان
آمیزش جنسی در انسان، سکس یا خفتوخیز[ف ۱] معمولاً به وروداندام تناسلی مرد در اندام تناسلی زن گفته میشود.[۱] در صورت موفقیت عمل تولیدمثل، سلولهای اسپرم جنس مذکر وارد بدن جنس مؤنث شده و تخمکهای زن بارور میشود. این کار باعث تشکیل اندامگان جدیدی میشود. در زمان برانگیختگی جنسی، بدن با بالا بردن ضربان نبض و انقباض ماهیچهها خود را برای آمیزش آماده میکند. در مردان خون به سمت آلت تناسلی روان شده که موجب بزرگتر شدن و سفت شدن آن میشود تا ورود آلت مرد درمهبل زن سادهتر گردد. در زنان دیوارههای مهبل نمناک شده، بخش درونی مهبل منبسط شده و کلیتوریس بزرگ میشود. در مرحلهٔ اوج لذت جنسی فشارهای عصبی-ماهیچهای که در مراحل قبل جمع شده در چند ثانیه آزاد میشود. مهبل شروع به انجام یک سری انقباضات منظم میکند و آلت مردانه نیز به صورت موزونی جمع شده که اسپرمها و منی را دفع کند. آمیزش جنسی با خروج منی (حاوی اسپرمها و مایع حاوی مواد غذایی برای اسپرمها، آب، نمک ومتابولیتها) درون کانال مهبلی زن پایان میپذیرد. نهایتاً اندامهای جنسی به حالت اولیهٔ قبل از تحریک بازمیگردند.[۲]
روشی مورد ترجیح یک زوج برای آمیزش جنسی، از فرهنگ آنها تأثیر میپذیرد؛ به عنوان مثال، مردمان برخی فرهنگها روش آمیزش چهره به چهره را بر روشهای دیگر، ترجیح میدهند؛ در حالی که در برخی فرهنگها این روش آمیزش، محبوبیت آنچنانی ندارد.[۱] آمیزش جنسی توسط انسانها ممکن است به صورت دسته جمعی نیز صورت گیرد که به آن سکس گروهی میگویند.
برای بسیاری از جوامع باستانی و سنتی، روابط جنسی دارای معانی برجسته مذهبی بودهاست. عموماً برای این موضوع از تمثیل «حاصلخیزی یا باروری» استفاده میشدهاست. مشخص نیست که آیا قدیمیترین جامعهٔ یکجانشین کشاورز (که حدود ۷۰۰۰ سال قبل از میلاد در ناحیه مدیترانه بوجود آمدند)، از ارتباط علی و معلولیبین «آمیزش جنسی» و «حامله شدن» آگاه بودهاند یا خیر، ولی به نظر میآید که آمیزش جنسی به عنوان بخشی از نظام باروری طبیعت نگریسته میشده زیرا تطبیقی بین زن و «زمین مزرعه»، بین مرد و «شخم»، و بین آمیزش جنسی و «عمل شخمزدن» در این فرهنگها دیده میشود. از اقوام گذشته داستانهای آفرینش زیادی که صحبت از خلق کیهان به دلیل آمیزش جنسی موجودات نخستین یا خودارضایی یک موجود نخستین میکنند، به دست رسیدهاست. همچنین رابطهٔ جنسی بین خدایان و انسانهای مؤنث موضوعی است که در فرهنگهای مختلف بسیار به چشم میخورد.[۳]
در مذاهب و فرهنگهای مختلف نگرشهای متفاوتی نسبت به آمیزش جنسی دیده میشود. یک رویکرد آن را «مثبت» و «طبیعی» قلمداد کرده و مراسم مذهبی خاصی نیز برای آن پیشنهاد میدهد، و یک رویکرد دیگر نگاهی «منفی» نسبت به آمیزش جنسی دارد.[۳] به عنوان مثال قرآن آمیزش جنسی را شیطانی یا لزوماً موجب دلبستگی به دنیا در نظر نمیگیرد اگرچه نگاه شهوانی نسبت به زنان را مثالی از شیفتگی به لذتهای دنیا میداند.[۴] این نظر اشاره به آیه ۱۴ سوره ۳ قرآن دارد.
فلاسفه در شاخهای از فلسفه به نام «فلسفه سکس» به بررسی آمیزش جنسی و موضوعات مربوط به آن از دیدگاه مفهومی، اخلاقی، متافیزیکی، و هنجاری میپردازند.[۵] ارزشگذاری اخلاقی بر روی رابطه جنسی به نگاه فرد به ماهیت برانگیختگی و امیال جنسی در انسان بستگی دارد. در این زمینه فلاسفه به دو دستهٔ عمدهٔ خوشبینها و بدبینها تقسیم میشوند. فلاسفهٔ بدبین برانگیختگی جنسی و انجام عملی بر اساس آن را در حد کرامت و شأن انسان نمیبینند. فلاسفهٔ خوشبین آمیزش جنسی را مکانیزمی در نظر میگیرند که به صورت طبیعی و از روی شادی پیوندی جنسی و غیرجنسی میان دو نفر برقرار میکند.[۶]
مصداقهای سوء استفاده جنسی در قوانین ذکر میشود و این قوانین بسته به زمان و مکان تغییر میکند. تقریباً در تمامی نظامهای قضایی تجاوز جنسی جرمی با مجازات سنگین محسوب شدهاست.[۷]