آیا از بین بردن بکارت در دوران عقد کار درستی است؟
آیا از بین بردن بکارت در دوران عقد کار درستی است؟
در ذهن تعداد زیادی از دختران و پسرانی که نامزد هستند سوال است که آیا از بین بردن پرده بکارت در زمان عقد کار درستی است؟ خانمها میگویند ; در زمان عقد هستیم و همسرم از من می‌خواهد رابطه کامل داشته باشیم و من مخالفت می‌کنم و بار ها سر این موضوع بحث داشته ایم آقایان میگویند من در زمان عقد هستم
و یکی از دلایلی که ازدواج کرده ام نیاز جنسی بوده اما با این که عرفا و شرعا همسر هم هستیم همسرم اجازه رابطه کامل رابه من نمیدهد در خصوص رابطه جنسی کامل « برداشتن پرده بکارت » در زمان عقد , یک جواب کلی برای همه ی زوجها نمی توان عرضه کرد ,
چرا که زمان عقد زوجینی که قبل از عقد دائم مدت زیادی را نامزد بودن و دوره شناخت رابه درستی سپری کرده اند و بدور از هیجانات یک دیگر را انتخاب کرده اند , با زمان عقدی که دو طرف در کمتر از یکماه , بدون شناخت قبلی وارد عقد دائم شده اند تفاوت دارد
درست است که از نظر شرع و قانون در هردو نوع عقد مذکور , طرفین زن و شوهر قلمداد میشوند اما به علت کامل نشدن شناخت و احتمال شکست و ابطال عقد ریسک حالت دوم بیش از اول است
بهمین علت از آنجایی که مسئله بکارت دختر « درست یا نادرست » در جوامعی هم چون کشور ما اهمیت دارد ,اگر رابطه جنسی کامل صورت بگیرد ولی رابطه به سرانجام نرسد و به اصطلاح نامزدی یا عقد به هم بخورد, رخداد بدی افتاده. دراین حالت هردو طرف ممکن است دچار احساس گناه شوند؛ پسر ممکن است
عذاب وجدان بگیرد و تصور کند حالا دیگر چاره ای ندارد و باید ازدواج کند حتی اگر متوجه شده این ازدواج مناسبی نیست؛ دختر هم ممکن است عزت نفس خودش را از دست بدهد و تصور کند طرف مقابل از او سوءاستفاده کرده است و یا چون دیگر بکارتش برداشته شده پس هر طور شده باید تن به این ازدواج دهد
دوم تفاوت در فرهنگ دو خانواده , ممکن است به علت اختلاف فرهنگی یا عقیدتی بین خانواده دختر و پسر , این رابطه از نظر یکی از خانواده ها « معمولات خانواده دختر » تا پیش از رفتن سر خونه و زندگی جایز نباشد , در اینصورت دختر از یکسو به علت فرهنگ حاکم بر خانواده و نوع تربیت وی تحت فشار روحی و روانی خواهد بودو از طرف دیگر از سوی همسر خود که پافشاری به برقراری نزدیکی و برداشتن بکارت دارد
سوم ترس از بارداری
درست است که قانونا و شرعا در عقد دائم دو طرف زن و شوهر قلمداد میشوند و تمامی دستمزد زوج ها را قانونا حاوی میشوند , اما رسم جامعه ما بارداری درد وران عقد را عمل پسندیده نمی داند « هر چند که این یک باور اشتباه است اما بهر حال حالات آن گونه است » و حتماً تا مدتها و سالیان این مسئله بر زندگی زناشویی آنان تاثیر خواهد داشت
چهارم کیفیت رابطه
مسلما رابطه جنسی در شرایط استرس زا تاثیر مثبت که ندارد بر عکس اثر منفی هم دارد تا جاییکه حتی ممکن است باعث سردی جنسی یکی یا هردو طرفین بشود , طبیعتا تماس جنسی زمانی که دو طرف بدور از استرس و با خیال آسوده فارق از ترس بارداری یا .. در منزل خود داشته باشند متمایز از ان است که در شرایطی باشد که نکند کسی در را باز کند , نکند کسی صدایمان را بشنود, نکند حامله شوم و نکندهای دیگر باشد است
همین می‌شود که اقا یا بانو بعد از برقراری یک رابطه باکیفیت پایین پیش خود فکر می کنند , این همه ی در طول زندگی به این رابطه فکر کردیم همش همین بود ؟
نگفته نماند حتی ممکن است در شرایط مطلوب هم از چند رابطه نخت انتظارات مرتفع نشود چرا که رابطه جنسی نیاز به مهارت , تمرین و زمان دارد
پنجم همه ی چیز دخول نیست
متاسفانه آقایان نابلد در رابطه جنسی که اتفاقا خیلی هم مدعی وارد بودنشان می شود , رابطه جنسی را صرفا در عمل دخول می‌دانند این در حالیست که مکانیزم جنسی مرد و زن به گونه ای ست که از روش های گوناگونی می‌توانند یک دیگر را ارضا کنند تا نیاز جنسی انها مرتفع شود
در انتها این یک توافق دو طرفه است
هر رفتار جنسی باید بر اساس توافق دو طرف باشد نه تحمیل خواسته های یکی بر دیگری و بهتر است اگر خانمی از نظر فرهنگی , اعتقادی یا … برداشته شدن بکارت در زمان عقد را جایز نمی‌داند در زمان آشنایی این موضوع را عنوان کنند و همینطور آقایان نیز شرایط همسرشان
در زمان عقد را درنظر بگیرند و از روش های غیر دخولی یک دیگر را ارضا کنندهر چند که قانونا,عرفا و شرعا رابطه جنسی در زمان عقد اشکالی ندارد ولی همانگونه که ذکر شد توافق دو طرف اهمیت دارد و بهتر شرایط یک دیگر را درنظر بگیرند
