فیلم جالب درباره نحوه شکار گربه کاراکال
کاراکال شکارچی ماهر و منحصر به‌فردی است که سرعت فوق العاده، هوش و استعداد بالایش در شکار همواره مورد علاقه و تحسین شکارچیان است. در گذشته در کشورهایی از جمله ایران و هند، از کارکال برای شکار انواع حیوانات استفاده می‌شده‌است.
کاراکال در زبان فارسی “سیاهگوش” نام دارد اما نباید این گربه را با “لینکس” که آن را به واسطه گوش‌های سیاهش سیاهگوش می‌نامند اشتباه گرفت. وجه تسمیه این اسم به دلیل وجود موهای سیاه و بلندی است که در پشت و انتهای گوش‌های بزرگ این گربه وجود دارد. کارکال خود از ریشه ترکیQhara- qulaq بر آمده و مانند نام فارس این حیوان به معنی جانور با گوش‌های سیاه‌است. گاهی در منابع و کتب جانورشناسی این حیوان را با نامPersian Lynx و Desert Lynx نامیده‌اند.
کاراکال گربه بسیار باهوشی است و استعداد بسیار زیادی دراهلی شدن دارد. در گذشته برای آموزش فنون شکار، از کاراکال‌های بسیار جوان استفاده می‌شده و گربه‌های بزرگ را برای این کار مناسب نمی‌دانستند. درگذشته، ایرانیان این حیوان را مانند یوزپلنگ برای انجام انواع شکارها تربیت می‌کردند و با آن به شکار حیوانات کوچکی از جمله پرندگان، خرگوش‌های صحرایی و یا غزال‌های جوان می‌رفتند.
از چگونگی شکار با کاراکال شواهدی زیادی دردست نیست. اما معدود روایاتی از شکارچیان انگلیسی که شاهد شکار با کاراکال در هند بوده‌اند وجود دارد. دراین روایت چنین آمده است:
” شکارچی سوار بر اسب قوی هیکلی راهی شکار می‌شود.برپشت اسب سوار، و بر روی کپل اسب، جایی برای نشستن کاراکال بود دارد. چند ساعتی است که صاحبش به او طعامی نداده و حیوان بیچاره در جستجوی غذایی، حاضر به، به خطر انداختن جان بی‌رمقش است و حال این شکارچی است که شکار را انتخاب می‌کند. این شکار می‌تواند خرگوش، طاووس، کبوتر، پلیکان، اردک، غاز، قو و یا هر جنبنده دیگر باشد. در این با پیدا شدن شکار، شکارچی کارکال را از جایش بیرون می‌آورد. او را به آرامی از روی اسب پایین می‌گذارد و ازاین به بعد شکار به عهده خود حیوان است. او ماموریتش را به خوبی می‌داند چرا که قبلاً صاحبش او را با چند خرگوش آزموده است. کاراکال می‌دود و باسرعتی وصف‌ناپذیر تغییر مسیر می‌دهد و شکارش را تعقیب می‌کند و وقتی به نزدیکی آن می‌رسد با یک حرکت آن را اسیر چنگال مرگ می‌سازد. او می داند برا ی بردن دراین بازی پرهیاهو صاحبش به او خوراک لذیذی می‌دهد. پس بی صبرانه در انتظار می‌نشیند. پس از صید، شکارچی چشمان کاراکال را با چشم بندی از چرم ساخته شده می‌بندد تا بتواند شکار را از دهان او بگیرد. تکه‌ای گوشت نیز به عنوان پاداش به کاراکال داده می‌شود. شکار حیوانات کوچک چون پرندگان خیلی برایش دشوار نیست اما زمانی که به شکار حیواناتی با جثه بزرگ‌تر از خودش بپردازد اندکی خسته خواهد شد.”
